Portfolio Archive - Χρήστος Κυριλής

Μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις στη χειρουργική θεραπεία της κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι η ανάπτυξη της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής σπονδυλικής στήλης MISS (minimally invasive spine surgery).

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου αποτελεί μία από τις συχνότερες παθήσεις της Σπονδυλικής Στήλης. Προσβάλλει συνήθως άτομα μέσης ηλικίας και οφείλεται κυρίως στον σύγχρονο τρόπο ζωής, ήτοι την έλλειψη άσκησης, την πολύωρη καθιστική εργασία και το αυξημένο σωματικό βάρος.

Τι είναι ο Μεσοσπονδύλιος Δίσκος

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων και ο ρόλος τους είναι η απορρόφηση των κραδασμών και η διαχείριση της κίνησης της σπονδυλικής στήλης. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αποτελείται από 2 στοιχεία:

1. Τον πηκτοειδή πυρήνα ο οποίος έχει ζελατινώδη εύπλαστη υφή λογω της μεγάλης περιεκτικότητας του σε νερό και φυσιολογικά βρίσκεται στο κέντρο του δίσκου.
2. Τον ινώδη δακτύλιο εξωτερικά που αποτελείται από δαχτυλίδια – πέταλα κολλαγόνου. Πρόκειται για σαφώς πιο σταθερή και σκληρή κατασκευή σε σχέση με τον πηκτοειδή πυρήνα και ο ρόλος του είναι να συγκρατεί τον πηκτοειδή πυρήνα στην θέση του.

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι δεν έχουν πλούσια αιμάτωση και η θρέψη τους γίνεται δια μέσου των επιφανειακών πλακών με τον μηχανισμό της διάχυσης.

Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου

Με την πάροδο του χρόνου ο δίσκος γίνεται σταδιακά πιο δύσκαμπτος. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με άλλες καταστάσεις που προαναφέρθηκαν, μπορούν να προκαλέσουν στον ινώδη δακτύλιο μικρές ρήξεις επιτρέποντας με τον τρόπο αυτό στον πηκτοειδή πυρήνα να εξέλθει προς την νευρική ρίζα. Η επαφή με την νευρική ρίζα δημιουργεί συνθήκες φλεγμονής και προβλήματα στην κινητικότητα του νευρικού ιστού. Φλεγμονή μπορεί να προκύψει και ως ανταπόκριση του οργανισμού μας όταν υπάρχει ολική ρήξη του ινώδους δακτυλίου και επαφή του υλικού του πηκτοειδούς πυρήνα με τον νευρικό ιστό.

Υπάρχει βεβαίως ένα μικρό περιθώριο χώρου γύρω από το νωτιαίο μυελό και τα νεύρα, αλλά εάν η μετατόπιση του πηκτοειδή πυρήνα είναι εκτεταμένη, τότε οι δομές αυτές συμπιέζονται.

Θεραπεία

Οι περισσότερες περιπτώσεις κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου δεν θα χρειαστούν χειρουργείο. Ο πόνος που προκαλείται από την κήλη, συνήθως διαρκεί για δύο έως τρεις εβδομάδες και αντιμετωπίζεται συντηρητικά με φυσικοθεραπεία και συνδυασμό αντιφλεγμονώδους και μυοχαλαρωτικής φαρμακευτικής αγωγής.

Επί αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής, δηλαδή όταν ο πόνος παρατείνεται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και συνυπάρχουν στοιχεία νευρολογικής βλάβης (αδυναμία των μυών του κάτω άκρου), ακολουθούμε τη χειρουργική οδό.

Ενδοσκοπική χειρουργική της σπονδυλικής στήλης – Πλεονεκτήματα

Η επαναστατική αυτή τεχνική προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα στους ασθενείς, καθώς πραγματοποιείται διαδερμικά μέσα από μία τομή ελαχίστων χιλιοστών, ενώ στηρίζεται στην χρήση εργαλείων τελευταίας τεχνολογίας κι εξελιγμένων λογισμικών παρακολούθησης της κατάστασης του νευρικού συστήματος του ασθενή.

Κατά την επέμβαση αφαιρείται μόνο το τμήμα του μεσοσπονδυλίου δίσκου το οποίο προβάλλει ή έχει αποκοπεί και ασκεί πίεση στο νεύρο.

Επίσης, καθόλη τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός μέσω μίας μικροσκοπικής κάμερας που ονομάζεται ενδοσκόπιο και εισάγεται διαδερμικά μέσω τομής ελαχίστων χιλιοστών, έχει άμεση οπτική επαφή με το χειρουργικό πεδίο. Με τον τρόπο αυτό η ενδοσκοπική δισκεκτομή πραγματοποιείται με απόλυτη ακρίβεια και ασφάλεια για τον ασθενή.

Το μικροσκοπικό μέγεθος της τομής σε συνδυασμό με τον ελάχιστο τραυματισμό των ιστών διασφαλίζει:

• Άρτιο αποτέλεσμα, ειδικά σε σχέση με τις συμβατικές τεχνικές, οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν μεγάλες τομές και καθήλωση της σπονδυλικής στήλης με βίδες.
• Μικρότερη διάρκεια χειρουργείου.
• Άμεση κινητοποίηση του ασθενούς, ο οποίος παίρνει εξιτήριο την ίδια ημέρα.
• Επίτευξη αισθητικά άριστου αποτελέσματος.
• Αποφυγή συμφύσεων και ουλώδους ιστού.
• Ταχύτερη αποκατάσταση και επιστροφή στην καθημερινότητα.
• Μείωση ποσοστού επιπλοκών σε αμελητέα επίπεδα.
• Εξάλειψη του μετεγχειρητικού πόνου.
• Ελάχιστη απώλεια αίματος.
• Αποφυγή αποσταθεροποίησης του σπονδυλικού τμήματος.
• Αποφυγή λοιμώξεων.

Κόστος Ενδοσκοπικής Δισκεκτομής

Το κόστος της επέμβασης περιλαμβάνει τα έξοδα του νοσοκομείου και τις αμοιβές χειρουργού, των συνεργατών και του αναισθησιολόγου. Καθώς η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, έτσι και το κόστος ποικίλει και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως τη διάρκεια νοσηλείας, τον τύπο δωματίου, τη χρήση ειδικών υλικών και την ασφαλιστική κάλυψη του ασθενούς.

Για να γίνει ακριβής εκτίμηση στην τιμή της Ενδοσκοπικής Δισκεκτομής θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν Χειρουργό Σπονδυλικής Στήλης που εμπιστεύεστε και κατόπιν εξέτασης να κάνει διάγνωση της κατάστασης.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον Χειρουργό Σπονδυλικής Στήλης Κυριλή Χρήστο.

Η σκολίωση ενηλίκων σχετίζεται με την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης σε άτομα που έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους. Συγκεκριμένα πρόκειται για περιστροφή και κύρτωση των θωρακικών ή/και οσφυϊκών σπονδύλων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία πλάγιας παραμόρφωσης, κύρτωσης και μίας εικόνας της σπονδυλικής στήλης που παραπέμπει σε ελικοειδή σκάλα.

Η σκολίωση ενηλίκων μπορεί είτε να οφείλεται σε επιδείνωση μίας εφηβικής σκολίωσης που προϋπήρχε, είτε να πρόκειται για μία νέα κατάσταση που προέκυψε από εκφυλιστικές αλλοιώσεις στη σπονδυλική στήλη ή από οστεοπόρωση ή κατόπιν κάποιας χειρουργικής επέμβασης. Κακός προδιαθεσικός παράγοντας είναι επίσης το αυξημένο σωματικό βάρος.

Σκολίωση Ενηλίκων – Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της σκολίωσης ενηλίκων διαφέρουν από αυτά της Ιδιοπαθούς Σκολίωσης παιδιών και εφήβων. Οι ενήλικες συνήθως ζητούν θεραπεία εξαιτίας του έντονου πόνου που αισθάνονται, σε αντίθεση με τα παιδιά που ακόμα και σε πολύ μεγάλες σκολιώσεις συνήθως δεν πονάνε.

Οι ενοχλήσεις εμφανίζονται κυρίως στο κυρτό τμήμα της καμπύλης και σπανιότερα στο κοίλο. Δηλαδή, ένα άτομο με αριστερή θωρακική σκολίωση θα αισθάνεται ενοχλήσεις στην αριστερή μεριά της πλάτης.

Άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της σκολίωσης ενηλίκων είναι η δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης, ειδικότερα σε πιο σοβαρές περιπτώσεις.

Συνήθως συνυπάρχει αισθητικό πρόβλημα εξαιτίας της έντονης παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης, γεγονός που μαζί με τον πόνο αναγκάζει τους ασθενείς να απευθυνθούν σε κάποιον ορθοπαιδικό.

Επίσης ενδέχεται ο ασθενής να αισθάνεται μούδιασμα και κράμπες στα κάτω άκρα, εξαιτίας της εκφύλισης των μεσοσπονδύλιων δίσκων και των ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων που συχνά στενεύουν τον σπονδυλικό σωλήνα και ενδέχεται να πιέζουν κάποιο νεύρο.

Επιπλέον, άτομα με σοβαρές παραμορφώσεις στη θωρακική μοίρα συχνά αντιμετωπίζουν και αναπνευστικές διαταραχές λόγω μείωσης της θωρακικής διαμέτρου.

Όλα τα παραπάνω βαθμιαία οδηγούν σε αδυναμία εκτέλεσης των καθημερινών δραστηριοτήτων και εν κατακλείδι σε υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.

Σκολίωση Ενηλίκων – Διάγνωση

Η διάγνωση αλλά και ο θεραπευτικός σχεδιασμός ξεκινάει με την κλινική εξέταση, όπου εντοπίζεται η στροφική παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης κατά την πρόσθια κάμψη του κορμού του ασθενούς, ασυμμετρία μέσης, ανισοσκελία, ανύψωση του ενός ώμου, παρέκκλιση του θώρακα και κύφωση. Κατόπιν ο ασθενής παραπέμπεται για ακτινολογικό έλεγχο.

Αν υπάρχουν νευρολογικές διαταραχές όπως πόνος, μούδιασμα ή αδυναμία στα πόδια ο ασθενής παραπέμπεται και για μαγνητική τομογραφία.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως σε αυτές που η κλίση της καμπύλης φτάνει τις 90 μοίρες ή υπάρχει συνοδός πνευμονική πάθηση, γίνεται και εξέταση της αναπνευστικής λειτουργίας με σπιρομέτρηση.

Αντιμετώπιση

Η σκολίωση των ενηλίκων έχει διαφορετική αντιμετώπιση από ό,τι στα παιδιά. Οι ασθενείς προσέρχονται στον ορθοπαιδικό κυρίως για τον πόνο που αισθάνονται.

Η αντιμετώπιση είναι καταρχάς συντηρητική με χορήγηση παυσίπονων, φυσικοθεραπεία, και ενδυνάμωση των μυών της περιοχής. Οι κηδεμόνες δεν μπορούν να προσφέρουν κάτι στα άτομα που έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξή τους.

Ενίοτε εφαρμόζεται και νευρόλυση με εγχύσεις κορτιζόνης στα σημεία που πιέζονται τα νεύρα και στις αρθρικές επιφάνειες.

Η χειρουργική επέμβαση συνιστάται όταν υπάρχει έντονος πόνος που δεν υποχωρεί με τη φαρμακευτική αγωγή, όταν υπάρχει νευρολογικό έλλειμμα, όταν έχουμε αναπνευστική ανεπάρκεια και τέλος για αισθητικούς λόγους.

Η επιλογή της μεθόδου αποτελεί συνάρτηση της βαρύτητας της σκολίωσης, της ηλικίας του ασθενούς και του θεραπευτικού στόχου. Αρχικώς επιλέγονται τα κυρτώματα που χρήζουν σπονδυλοδεσίας.

Στις μακρές σπονδυλοδεσίες, η σπονδυλοδεσία πρέπει να εκτείνεται από τον Θ2 έως και τα λαγόνια και σε περίπτωση οστεοπόρωσης οι βίδες πρέπει να ενισχύονται με τσιμέντο.

Πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπ’ όψιν η συνήθως συνυπάρχουσα απώλεια της οσφυϊκής λόρδωσης και να γίνεται προσπάθεια διόρθωσης με οστεοτομίες και χρησιμοποίηση ειδικών μεσοσπονδυλίων κλωβών.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Χρήστος Ι. Κυριλής διαθέτει μεγάλη εμπειρία στη χειρουργική της Σπονδυλικής Στήλης, ενώ έχει ειδικευθεί στην Ενδοσκοπική Χειρουργική αυτής.

Επικοινωνήστε μαζί μας για να προγραμματίστε το δικό σας ραντεβού.

Τι είναι η Σκολίωση

Η σκολίωση προέρχεται από τη λέξη σκολιός που σημαίνει στρεβλός. Πρόκειται για την πλάγια κλίση της Σπονδυλικής Στήλης με ταυτόχρονη στροφή γύρω από τον άξονά της.

Τύποι Σκολίωσης

Μπορούμε να χωρίσουμε τη σκολίωση στους εξής τύπους:

1. Ιδιοπαθής σκολίωση: Είναι ο συχνότερος τύπος, και αφορά το 80% των περιπτώσεων. Δεν γνωρίζουμε τα ακριβή αίτια (βλ. παρακάτω).
2. Λειτουργική σκολίωση: Η Σπονδυλική Στήλη αναγκάζεται να παραμορφωθεί από ένα αίτιο εξωτερικό π.χ. ανισοσκελία.
3. Νευρομυϊκή σκολίωση: Η παραμόρφωση οφείλεται σε παράλυση διαφόρων μυϊκών ομάδων, συνεπεία νευρολογικών παθήσεων και συνήθως παρουσιάζεται κατά την γέννηση των παιδιών.
4. Εκφυλιστική σκολίωση. Εμφανίζεται σε μεγάλες ηλικίες. Πρόκειται για “φυσιολογική” φθορά που οδηγεί σε παραμόρφωση.

Ιδιοπαθής Σκολίωση – Τι είναι

Ιδιοπαθής σκολίωση αποκαλείται η πλάγια κύρτωση της Σπονδυλικής Στήλης στο μετωπιαίο (πρόσθιο – οπίσθιο) επίπεδο σε άτομα που είναι απολύτως υγιή. Όπως προαναφέρθηκε, δεν γνωρίζουμε τα ακριβή αίτια.

Πιστεύεται ότι είναι πολυπαραγοντικής αιτιολογίας. Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι γενετικοί (πιο συχνή ανάμεσα σε μονοζυγωτικά δίδυμα), ορμονικοί (αυξητική ορμόνη, μελατονίνη), εμβιομηχανικοί κ.λπ.

Με βάση την ηλικία εμφάνισης, η ιδιοπαθής σκολίωση χωρίζεται σε τρεις τύπους:

1. Νηπιακή σκολίωση, από τη γέννηση μέχρι 3 ετών
2. Παιδική σκολίωση, από 3 έως 9 ετών
3. Εφηβική σκολίωση, από 9 έως και 18.

Ο κίνδυνος για ιδιοπαθή σκολίωση αυξάνεται κατά την εφηβεία, και δη κατά την φάση της μέγιστης ανάπτυξης, που στα κορίτσια τοποθετείται στην ηλικία των 11 ετών και στα αγόρια στην ηλικία των 13 ετών. Εμφανίζεται κυρίως στα κορίτσια με συχνότητα 9 φορές περισσότερο απ’ ότι στα αγόρια.

Ιδιοπαθής Σκολίωση – Διάγνωση

Η ιδιοπαθής σκολίωση προκαλεί παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, αλλά όχι πόνο. Υπάρχουν εμφανή στοιχεία που οδηγούν στη διάγνωση της, ήτοι:

1. Ο ένας ώμος είναι ψηλότερα από τον άλλον
2. Η μία ωμοπλάτη προεξέχει περισσότερο από την άλλη
3. Προπέτεια ή ψηλότερη θέση των πλευρών από τη μία πλευρά
4. Το ένα ισχίο προεξέχει ή βρίσκεται υψηλότερα από το άλλο
5. Ασυμμετρία μέσης

Η παραμόρφωση του κορμού διαπιστώνεται συνήθως από τους γονείς ή τον/την παιδίατρο, και επιβεβαιώνεται με ακτινογραφία της Σπονδυλικής Στήλης. Το μέγεθος της σκολίωσης μετριέται σε μοίρες και είναι ένα από τα στοιχεία που καθορίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης και την κατάλληλη αντιμετώπιση.

Περαιτέρω διερεύνηση με ειδικές εξετάσεις (CT, αξονική, μαγνητική κ.λπ.) πρέπει να γίνεται σε περίπτωση που το παιδί παραπονιέται για ενοχλήσεις και πόνο, προκειμένου να αποκλειστούν υποκείμενα νοσήματα. Είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση της σκολίωσης, για να είναι αποτελεσματική η συντηρητική θεραπεία.

Ιδιοπαθής Σκολίωση – Συντηρητική Θεραπεία

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει την παρακολούθηση του παιδιού στις πολύ μικρές σκολιώσεις (κάθε 6-12 μήνες) και εφαρμογή διορθωτικών κηδεμόνων στις μεγαλύτερες. Η φυσικοθεραπεία και η γυμναστική δρουν επικουρικά και δεν υποκαθιστούν τους κηδεμόνες.

Ιδιοπαθής Σκολίωση – Χειρουργική Θεραπεία

Επί αποτυχίας της συντηρητικής θεραπείας, ή όταν αντιμετωπίζουμε σε παιδιά σκολιώσεις άνω των 40°-50°, ή σε περιπτώσεις ταχέως επιδεινούμενων σκολιώσεων, η χειρουργική αντιμετώπιση αποτελεί μονόδρομο. Κυρίως γίνεται για να προληφθούν προβλήματα και επιπλοκές στην ενήλικη ζωή.

Η ιδανική ηλικία για τη χειρουργική αντιμετώπιση της ιδιοπαθούς σκολίωσης στα παιδιά είναι γύρω στα 15 έτη, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και σε κάθε ηλικία, εάν αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Οι επιπλοκές στα παιδιά είναι εξαιρετικά χαμηλές (μόλις 5%), σε αντίθεση με τους ενήλικες που αυξάνονται με την ηλικία.

Προεγχειρητικά ελέγχονται ακτινογραφίες Σπονδυλικής Στήλης Face και Profil και ακτινογραφίες Face με κάμψη δεξιά και αριστερά. Αυτές είναι απαραίτητες για το καθορισμό των ορίων σπονδυλοδεσίας και των ακραίων σπονδύλων, στοιχεία εξαιρετικά σημαντικά για τη σταθερότητά της Σπονδυλικής Στήλης και τη μετεγχειρητική εικόνα του παιδιού.

Επίσης, ο έλεγχος μπορεί να περιλαμβάνει μαγνητική τομογραφία, και δη σε μεγάλες παραμορφώσεις, δύσκαμπτες και ταχέως επιδεινούμενες καμπύλες, αριστερές σκολιώσεις, κυφοσκολίωση και επί πόνου ηρεμίας.

Το χειρουργείο διαρκεί 2-5 ώρες, ανάλογα με το είδος και το μέγεθος της σκολίωσης, ενώ καθοριστικό ρόλο παίζει και η εμπειρία του χειρουργού.

Την επόμενη μέρα του χειρουργείου το παιδί κινητοποιείται και περπατάει. Μετά από 4-5 ημέρες εξέρχεται από το νοσοκομείο, ενώ μετά από 2-3 εβδομάδες επιστρέφει στο σχολείο. Κατά τους πρώτους 1-2 μήνες, το παιδί φορά κηδεμόνα τύπου Boston.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Χρήστος Ι. Κυριλής διαθέτει μεγάλη εμπειρία στη χειρουργική της Σπονδυλικής Στήλης, ενώ έχει ειδικευθεί στην Ενδοσκοπική Χειρουργική αυτής.

Επικοινωνήστε μαζί μας για να προγραμματίστε το δικό σας ραντεβού.